In 1988 overleed (nou ja, ik heb de dierenarts haar daarbij laten helpen) mijn lapjes-HTK poes Katja – Ik heb haar toen beloofd na een paar maanden een nieuw poesje te zoeken. Binnen die periode zag ik, in Houston in een dierenwinkel, een schat van een lapjes Maine Coon. Ik was daar met een Nederlandse vriendin, en we zeiden “Als Katja bij mij terug wil komen, zal ze niet zo dom zijn om dat in zo’n duur katje te doen.” (mijn financiën waren toen erg beperkt) en, regelmatig omkijkend, zijn we verder gelopen, en hebben later in een asiel Witch opgehaald.
Akathsi
Het Maine Coon poesje bleef door mijn hoofd spelen. En zo kwam, veel later, in mei 1998 Crossed Arrow’s Cheyenne dus eindelijk in mijn leven. Nu nog een eigen naam verzinnen! De Iroquis indianen woonden in de staat Maine, en in een van hun talen vond ik een woord voor ‘vriend’: Akathsi. Verder klikkend vond ik een nadere omschrijving van ‘Akathsi’: beste vriend/partner/(jacht) maat – van hetzelfde geslacht! Dat was dus duidelijk: ik hoefde niet meer verder te zoeken, Cheyenne werd in het dagelijkse leven Akathsi!
Later kwam Gandalf erbij – eerst als Akathsi’s pleegdochter, daarna als hartsvriendin. Toen Mystery, en tenslotte Qanta, de dochter van Mystery, en halfzus van Akathsi. Dat was echt leuk, Akathsi werd er weer helemaal jong bij!
Akathsi was de oudste en wijste kat in het huis – een rol die ze op koninklijke wijze vorm gaf. Maar toen werd ze, in de herfst van 2004, gecastreerd. Tja, als ‘open’ poes kon Qanta natuurlijk niet ondergeschikt zijn aan een kastraat! Dat was even vechten.
In 2007 werd een mamma-tumor geconstateerd. Die is eruit gehaald, en Akat en ik hebben nog meer dan 2 jaar van elkaar genoten. Eind 2011 werd ze weer ziek, en ze is overleden in februari 2010, net na haar 12e verjaardag. Een goed verborgen kleine secundaire tumor groeide uit, en groeide, en groeide ….