2008 was een moeizaam jaar. De baan was opgezegd, en Felisiat begonnen. En toen kwamen er vervelende berichten die kittens van Mystery betroffen, en ook nog eens een kitten van Qanta. Het bleken allemaal onverwante zaken te zijn, en gewoon verschillende soorten ‘Pech’. Evengoed kan nieuw bloed in de cattery geen kwaad. En dat is gevonden in Duskysound Ruadh Rioghan. Een hele mooie stamboom (een gedeeltelijke stamboom, en soms staat er een nestgenoot ipv de eigenlijke voorouder), en een prachtig poesje. Ze groeide uit tot een fantastisch mooie Maine Coon. OK, we zijn op 1 Fifé show geweest waar de keurmeester die mening niet deelde. Maar het was bekend dat die specifieke keurmeester de voorkeur gaf aan een ander type Maine Coon. Zelf vind ik Ruadh Rioghan nog steeds stiekum mijn meest perfecte Coon: mooi profiel, fantastische staart, geweldig karakter. Ze staat trouwens ook hier naast, links, op alle pagina’s. Niet kleurecht …
Toen ze ruim een jaar was zijn we begonnen met de gezondheidstesten. Het begon goed: de SNAP test gaf geen problemen, en de dierenarts vond haar knieschijven in orde. Voor de heupen gingen we naar de orthopeed, die ook de knieschijven (weer) controleerde. Hij was het niet eens met de dierenarts: hij vond dat er sprake was van Patella Luxatie.
En dan komt het moment van de waarheid: je zegt dat je niet zult fokken met een poes met PL. Nu heeft deze fantastische poes misschien een beetje PL. Wat doe je? Met pijn in mijn hart heb ik haar laten castreren. Ik heb er nog steeds spijt van: ze blijft voor mij mijn meest perfecte Coon. Had ik haar niet laten castreren, dan had ik mezelf niet meer recht kunnen aankijken. Een duidelijke lose-lose situatie.